นิราศรักสองภพ. (ภาคโลกมนุษย์)เล่มหนึ่ง *จบในเล่มนะคะ* ลงจบแต่ทยอยลบนะคะ

ร่างจริงของ'ราชายตนะ'และ'สีหราช'

ร่างมนุษย์

อายุ9วันของพิภพคู่ขนาด(500ปีของโลกเรา)

เจ้าแม่ กู่หนิง

ตายตอนอายุ3วันของพิภพคู่ขนาด

ผู้ดูและส่วนพระองค์เจ้าแม่ กู่หนิง

'ไป๋ ฮวา'

แนะนำเรื่อง

โลกคู่ขนาน....

มีอยู่จริงละหรือ

เธอ...'รุ่งทิวา' ผู้กองสาวแสนห้าวขาลุยจำต้องทนเบื่อกับความฝันแปลกประหลาดมานานนับแต่เริ่มรู้จักคำว่า'ฝัน'

บางทีหญิงสาวก็ได้เจอดินแดนสวยงามบ้างครั้งก็พบกันพื้นแผ่นดินที่เต็มไปด้วยไฟสงคราม

ทุกหย่อมหญ้าต้องเต็มไปด้วยซากปลักหักพังแล....ศพผู้คนทั้งเลือดที่ทาอาบไล้ดังว่าทรณีแห่งนั้นคือสีโลหิต

แลบางคราวได้พบชายรูปงามผู้เฝ้ารอคอยใครบางคนที่จากไป....

หลายหนที่หญิงสาวยอมรับว่าเศร้าใจไปพร้อมๆกับชายผู้นั้นเสียเหลือเกิน

แต่บางคราก็เหมือนดังเธอคือคนๆนั้นของเขา

อา.....

มันคือฝันหรือคืออีกโลกที่เธอต้องกลับไปเผชิญและแก้ไขบางสิ่งให้ถูกให้ควรเสียทีกันแน่นะ?...

 

'ร้อยเอกหญิง รุ่งทิวา เอกพันเทพฤทธิ์ '

ผู้กองสาวแห่กองทัพบก

วัย28ปี

 

'ร้อยเอกแพทย์หญิง ปิ่นฉัตร  สิริพันกุล'

หมอคนสวยลูกแม่ทัพภาคฯเพื่อนสนิท

'รุ่งทิวา'

 

 ปางมนุษย์ของ'ทิพย์นารี'

 

'ทิพย์นารี '

ธิดาองค์ที่17ขององค์มหาราชเทพแห่งนาคาเจ้าบาดาล

พูดคุยก่อนอ่าน

ไรท์ลงไม่จบนะคะ

และอาจไม่

25+++

ดุเดือด

และไร้สาระอันพึงมีเป็นแค่

จิตรการของไรท์ล้วนๆอาจเวอร์

อาจบ้าก็วอนอย่าด่าเยอะ

ไรท์มันพวก

'เซ็นสิ(ถูกถีบ)ทีฟ'

อ่อนไหวง่าย

สรุปจบอ่านเถอะติได้เม้นโลด

พร้อมรับฟังขอแค่ไม่มาม่าเยอะก็พอ....

♡♡♡

หนูบัว (ตัวเท่าโอ่ง)

รักคนอ่าน

ฟินคนเม้น

จัดไปแล้วแต่ยอดคนอ่าน

และแฟนคลับถ้าเยอะก็ขยันอัพเยอะ

ถ้าน้อยจิได้ค่อยๆมา

ߘΊ

ฝัน.....

บทนำ

เฮือก!!!

ร่างหญิงสาวในชุดนอนเสื้อกล้ามสีขาวกางเกงขาสั้นแบบเจ.เจ.ลายดอกทะลึ่งพรวดขึ้นมาจากเตียงด้วยใบหน้าชุ่มโชกไปด้วยเหงือ

“บ้าจริงฝันอีกแล้ว”

เหลือบมองเวลาที่นาฬิกาพลายน้ำวางตรงหัวเตียงเพิ่งตี4ครึ่ง

คนเพิ่งได้เข้ามานอนตอนตีสองถึงกับหน้าบูด

ชกเปรี้ยงลงไปบนหมอนโชคร้ายทันที

“จะฝันบ้าฝันบออะไรถึงแต่ไอ้งูลามกนั่นวะคอยดูถ้าฝันอีกแม่จะจับเชือดด้วยสปาต้าแล้วยิ่งซ้ำด้วย11ม.ม.เลยคอยดู!”

ร่างบนเตียงบ่นงึมงำด้วยความหงุดหงิดกับฝันประหลาดที่ชอบมาก่อกวนเดือนหนึ่งๆก็ไม่ต่ำกว่าสองครั้งตั้งแต่จำความได้

‘ร้อยเอกหญิงรุ่งทิวา เอกพันเทพฤทธิ์’

บุตรสาวและหลานสาวเพียงคนเดียวของตระกูลเก่าแก่แห่งจังหวัดอ่างทอง

ณ.เพลานี้เธออายุอานามก็ปาเข้าไป28ปีก็ปีนี้แล้ว

แต่ยังไม่มีทีท่าจะสนใจใครหรือชอบพอชายหนุ่มมากมายที่บรรดายายๆทั้งสามคนพยายามยัดเยียดมาให้หญิงสาวดูตัวทุกเดือนเผื่อว่าตระกูลเก่าแก่นี้จะไม่มาขาดสั้นกุดเสียที่เธอ

แต่ทำอย่างไงได้ชีวิตทหารที่ต้องแบบปืนกอดระเบิดแบบเธอใครจะอยากได้ไปทำเมียแค่เห็นสภาพออกจากป่าพวกลูกท่านหลานเธอที่บรรดาคุณยายสามสาว(วัยดึก)พยายามยัดมาให้เธอก็เผ่นเเน็บกลับไปกันเสียทุกลาย…

ฮึๆๆๆ

เธอไม่ได้เเกล้งพวกเขานะ

จริงจริ๊งให้ไอ้งูในฝันตายดิ้นเลยก็ได้!

รุ่งทิวาคิดแบบเจ้าเล่ห์ก่อนล้มตัวลงนอนอีกครั้ง

……

“ข้าเตือนเจ้าแล้วสีหราชน้องข้าว่าอย่าไปแหย่เสือหลับ!”

“หุบปากเจ้าเลยราชายตนะพี่ข้า!มิช่วยยังมาซ้ำเติมน้องฮึอย่าให้ถึงทีข้าบ้างก็แล้วกัน...จะทั้งเหยียบย่ำแลซ้ำเติมแลจักกระทืบๆบดบี้ให้จมทรณีเลยเทียวพี่ท่านเอ๊ย!”

ร่างสูงใหญ่เท่าๆกันของชายสองคนที่ยืนหลบมุมตรงใต้ต้นมะม่วงริมหน้าต่างห้องนอนบ้านพักข้าราชการทหารในค่ายของจังหวัดยะรา

บ้านชั้นเดียวหลังเล็กๆแห่งนี้คือที่อาสัยของแม่ยอดยาใจของชายหนุ่มรูปงามแต่ผิวคมเข้มจนดูกลมกลืนกับคนพื้นที่ของชายแดนใต้ไปอย่างลงตัวแต่หากมองพร้อมกันทั้งสองร่างก็ต้องมองซ้ำอีกรอบเป็นแน่ด้วยหน้าตาทั้งคู่พิมพ์เดียวกันจนแยกไม่ออกด้วยซ้ำว่ามีสองคนหรือเพียงเงาสะท้อน

‘ราชายตนะ’และ’สีหราช’

เป็นแฝดที่ถือกำเนิดมาจากไข่ฟองเดียวกันจึงอยากนักที่จักมีใครแยกแยะถูกที่ต่างคงเป็นแค่นิสันกับคำพูดเท่านั้นแม้นแต่เสียงยังแยกมิออก

เสมือนหนึ่งตนแต่มีสองภาค

ปางหนึ่งนิ่งสงบอีกปางสนุกสนานเจ้าเล่ห์เจ้ากล

แต่หากเทียบเคียงปัญญาคงเทียบมิถูกว่าใครจักเก่งแลเเกร่งกว่ากัน

ตระกูลอาตมันตราราช

มีเพียงสองพี่น้องแฝดคู่นี้เท่านั้นคือผู้สืบสกุล

ด้วยมารดาทั้งสองคลอดไข่ออกมาแล้วก็สิ้นลมไปจักมีลูกต่างมารดาอีกก็ล้วนเป็นธิดาทั้งหมด…